info czy coś w tym rodzaju .

Wiecie co ?  Jest mi bardzo przykro ! Zawiodłam się na was . Starałam się dla was systematycznie pisać , ale po co mam się wysilać jeśli moje opowiadanie czyta tylko jedna osoba ? Piszę dla was , ale teraz właśnie widzę , że nie mam po co to pisać skoro i tak macie moją pracę w dupie . Póki co zawieszam bloga bo nie widzę sensu żeby prowadzić go tylko dla jednej osoby . Jeśli pod tym postem pojawią się jakieś komentarze , rozpatrzę opcję czy napisać kolejny rozdział bo póki co jestem w rozsypce . Dziękuję . Dobranoc.

Rodział czternasty : ''Nathan Zabiję Cię''

Przeczytaj notkę pod rozdziałem ;> To dla mnie bardzo ważne ;]

Nad ranem poczułam lekki dyskomfort na klatce piersiowej iż Harry nadal leżał w takiej samej pozycji jak zasnął strąciłam go tak lekko jak tylko mogłam aby go nie obudzić , na całe szczęście mi się udało . Wstałam po ciuchu z łóżka wzięłam ciuchy na zmianę i poszłam pod prysznic . Po prysznicu natomiast zeszłam do kuchni aby przygotować  coś wszystkim na kaca oraz jakieś śniadanie  aby nikt nie był głodny , teraz miałam większe zadanie ponieważ było jeszcze raz tyle osób niż zwykle , wyciągnęłam potrzebne składniki do zrobienia naleśników i zaczęłam je przygotowywać .  Wszystko starannie przygotowałam i zaczęłam je smażyć pierwszy oczywiście mi nie wyszedł ale później poszło już z górki byłam tak zajęta naleśnikami , że nawet nie usłyszałam gdy ktoś wchodził do kuchni lecz na szczęście poczułam , że ktoś trzyma ręce na moich biodrach . Odwróciłam się gwałtownie i kogo ujrzałam ? Nathana !.

- Mógłbyś  nie straszyć ludzi pracujących ?

- Przepraszam , myślałem że słyszysz że wchodzę .

- Nic nie słyszałam – uśmiechnęłam się – Jak się czujesz ? – zapytałam po chwili

- Um , jest okej pomijając cholerny ból głowy – wykrzywił twarz w grymas i pomasował się po skroni.

- Tak się składa , że coś przygotowałam na waszego kaca – zrobiłam chytry uśmieszek przewróciłam naleśnika który o mało się nie spalił i wyciągnęłam z lodówki lekarstwo na kaca.

- Ratujesz mi życie ! – podleciał do mnie    i pocałował mnie w policzek przeciągając to do granic możliwości

- Czujesz to ? – zapytałam po chwili

- Ale co ?

- No spaleniznę .

- To chyba to ..  – wskazał palcem na patelnie ze spalonym już naleśnikiem .

- Kurwa ! Nathan Zabiję Cię ! Wynocha mi z kuchni ! – ściągnęłam spalonego naleśnika z patelni wyrzuciłam go do kosza i zaczęłam gonić Nathana ze szmatą po całej kuchni dopóki nie wyszedł . Na spokojnie już otworzyłam okna w kuchni aby się przewietrzyło , po czym ponownie zaczęłam smażyć naleśniki . Po 20 minutach wszystko było już zrobione , więc nakryłam stół na nas wszystkich . Po chwili d kuchni znowu wszedł Nathan i spojrzał na mnie z miną zbitego pieska .

- Co tym razem chcesz ? – zapytałam

- Chciałem przeprosić za naleśnika . – podszedł do mnie bliżej .

- Okej okej powiedzmy , że się nie gniewam . – powiedziałam z uśmiechem .

- Naprawdę ? – uśmiechnął się nieśmiało .

- To był tylko jeden naleśnik więc tym razem Ci wybaczam – parsknęłam śmiechem

- Oh nawet nie wiesz jak się cieszę – uśmiechnął się i przytulił mnie mocno .

- Starczy tego dobrego , teraz siadaj i jedz . – nakazałam mu

- A ty nie zjesz?  - zapytał .

- Może później .  Smacznego Nath – poklepałam go po ramieniu i wyszłam z kuchni .

Weszłam do swojego pokoju by sprawdzić czy Harry nadal śpi  wcale się nie myliłam bo spał słodko pochrapując co jakiś czas , usiadłam na łóżku obok niego bawiłam się jego loczkami i spoglądałam na spokojny wyraz jego twarzy .

- Cześć słońce . – odezwał się zachrypniętym głosem po chwili .

- Witaj Hazz , przepraszam nie chciałam Cię obudzić – powiedziałam nie co zakłopotana .

- Nie obudziłaś mnie – uśmiechnął się .

- Jak to ? – zapytałam lekko zdziwiona

- Normalnie , wiedziałem że jak zobaczysz , że nie śpię to nie przyjdziesz i będziesz kazała mi zejść na śniadanie .

- Przejrzałeś mnie  - wystawiłam mu język . – Ale nie miałabym serca żeby Cię obudzić dlatego przysiadłam , żeby Cię podziwiać . – Zaśmiałam się .

 - Pobieram opłaty kochana , za każdą sekundę patrzenia na mnie płacisz mi 2 funty .

- Wysoko się cenisz Harry – ponownie się zaśmiałam .

- Ale nie zapomnij o moich lokach , za dotknięcie moich loczków płacisz mi 10 funtów .

- Oj Harry to ja ci się chyba nie wypłacę ponieważ jestem na Ciebie skazana .

- To faktycznie mi się nie wypłacisz . – uśmiechnął się cwaniacko . – Chodź tu – poklepał miejsce żebym się położyła .

- Harry jestem w ciuchach .

- No to zawsze się możesz rozebrać – poruszał brwiami .

- Nie ma takiej opcji .

- O czym ty myślisz ? – zaśmiał się – Chodziło mi o to , żebyś znowu przebrała się w piżamę .

Przewróciłam oczami i położyłam się koło niego .

- Lepiej ? – zapytałam po chwili .

- Jasne – przysunął się do mnie a następnie przytulił się do mnie .

- Może zejdziesz na śniadanie ? Zrobiłam naleśniki .

- Nie chcę , Wolę siedzieć tu . Z tobą . – przytulił mnie jeszcze mocniej .

- Harry , przecież nigdzie się nie wybieram , cały dzień będziemy razem . Jeszcze będziesz miał mnie dość .

- Nigdy nie mam cię dość – uśmiechnął się .

- Ostatnio mówiłeś co innego . – również się uśmiechnęłam .

- Oj przestań , tłumaczyłem Ci to już .

- Tylko się droczę Harry .

- Droczysz się ? Nie ładnie . – powiedział z grymasem na twarzy i zaczął mnie gilgotać

- Hahah . Haaa . Harry ! Przestań ! – mówiłam przez śmiech . – Że.. Żebra mnie bolą ! hahah proszę przestań ! .

- Tylko ze względu na twoje żebra  , ale jak już przestaną Cię boleć to nie będzie Ci do śmiechu . – ukazał swoje ząbki .

- Zobaczymy . – uśmiechnęłam się  . – A ogólnie jak się czujesz ? – zapytałam .

- Dobrze , a jak mam się czuć ?

- No wiesz , trochę dużo wczoraj wypiłeś .

- Nie wypiłem wcale tak dużo. Tylko dwa kieliszki .

- Przecież jak z Tobą rozmawiałam w salonie to byłeś nie źle napity .

- Oszukiwałem – zaśmiał się . – Chciałem być blisko Ciebie i dlatego to wszystko -  wyszczerzył zęby .

- Czyli to co mówiłeś było po prostu wymyślone ?  - zapytałam .

- Nie , mówiłem to w stu procentach szczerze , ale stwierdziłem że gdybym powiedział ci to po trzeźwemu to wzięła byś mnie za kretyna .

- Przecież i tak nim jesteś więc co za różnica ? – zaśmiałam się . – Koniec tego dobrego ! Zbieraj tyłek z mojego łóżka i idź jeść śniadanie które przygotowałam

- Nie jestem głodny . – odpowiedział po chwili .

- Proszę ? – zrobiłam minę małego kotka .

- Oh no dobrze ! tylko nie rób tak więcej .

- Dobrze – zaśmiałam się .

*** Po południu , nie wiem gdzieś tak godzina 13:30 ;d ***

- Kto robi dzisiaj obiad ? – krzyknął Zayn gdy całe The Wanted poszło do domu .

- Kto pyta ten robi – Uniosłam brwi i usiadłam na krześle w kuchni .

- Taak , zgadzam się z Nicolą . – powiedział Louis i się zaśmiał

- Ale ja nie potrafię gotować – wymigiwał się mulat.

- Nie kłam Zuzu , świetnie gotujesz i każdy to wie ! Więc dzisiaj gotujesz ty – uśmiechnęłam się .

- Okej , okej – zrezygnowany spuścił głowę w dół

- Ja za to pozmywam – powiedziałam z uśmiechem

- No to czyli kwestię obiadu i zmywania po nim   mamy załatwioną – powiedział cwaniacko Hazz .

- Ty się tak nie ciesz bo zaraz ty będziesz zmywać – walnęłam go z pięści w ramię kiedy siadał obok mnie .

- Nie , nie ja podziękuję . Naprawdę .

*** Kilka godzin później ***

Po zjedzonym obiedzie tak jak mówiłam chłopakom pozmywałam po nim i zajęłam się swoimi sprawami , czyli wyglądało to tak że poszłam odpocząć do swojego pokoju i zasnęłam ale niestety obudził mnie mój brat i oznajmił , że wszyscy wychodzą. Kiedy wyszli z  domu mimo chęci dalszego snu , nie udało mi się zasnąć . Więc postanowiłam , że znajdę sobie jakieś zajęcie . Nic sensownego nie przychodziło mi do głowy więc zaczęłam sprzątać . Po prawie trzech godzinach sprzątania naszego domu byłam tak zmęczona , że poszłam pod prysznic przebrałam się w piżamę i poszła spać .

HEJHEJHEJHEJ ♥  przepraszam , że tak długo nie dodawałam ale nie miałam dostępu do internetu a że mama doładowała mi go wczoraj i miałam wolną chwilę to napisałam coś takiego i dodaję . Mam nadzieję , że się nie gniewacie ;) Jest jeszcze sprawa do was ! Chce założyć kolejne opowiadanie . Również o Harry’m Ale będzie ono zupełnie inne od  tego . Mam już napisany coś jakby prolog i większą część pierwszego rozdziału . Ale nie mam pojęcia jaki może być tytuł bloga . Mogła bym liczyć na waszą pomoc ? Jeśli byście mogły i macie jakieś pomysły proszę , napiszcie swoje propozycje w komentarzu .

+ żeby wam troszkę utrudnić . Następny rozdział pojawi się jak będzie 7 komentarzy .

Wiecie , że was kocham no nie ? ;> ♥♥

 Dziękuję , że ze mną jesteście i że to czytacie !

 I dziękuję za 1700 odwiedzin na blogu ♥♥♥

Więc ..

CZYTASZ = KOMENTUJESZ .   

Rozdział trzynasty : '' Co tylko sobie życzysz"

- Jak wy to wszystko zrobiliście ? – zapytałam nie dowierzając
- Normalnie – zaśmiał się Louis .
- Skąd wiedzieliście , że wychodzę ze szpitala akurat dzisiaj ? – ponownie zapytałam
- Byliśmy w stałym kontakcie z lekarzem – odpowiedział  Harry
- Ejj ! Ni lubię was już – udałam smutną wszyscy natomiast zaczęli się śmiać .
- Dobrze Cię widzieć Nicola – powiedział Max .
- Was również , w dodatku wszystkich i nie kłócących się ze Sobą – wyszczerzyłam zęby . – Dajcie mi chwile muszę zanieść torbę na górę . Wzięłam z powrotem moją torbę do ręki i powędrowałam w stronę mojego pokoju , położyłam ją gdzieś w koncie i zeszłam na dół a w salonie były rozstawione różne przekąski no i oczywiście dużo alkoholu . Na samą myśl o nim się skrzywiłam .
- Może coś zjesz ? – zapytał zatroskany Harry .
- Nie dziękuję , nie jestem głodna – odpowiedziałam po chwili .
- Dobrze , że jesteś już w domu – spojrzał na mnie i mnie przytulił .
- Tak , też się cieszę – przytuliłam go mocniej .
-Ekhem .. Będziecie  tak stać czy dołączycie do reszty ? – zapytał zakłopotany Nathan .
- Tak już idziemy – odpowiedzieliśmy oboje . Harry złapał mnie za rękę i poszliśmy do salonu . Siedzieliśmy wszyscy dużo się śmialiśmy i rozmawialiśmy każdy sączył jakiś alkohol ( no oprócz mnie i Sivy ) ja cały czas śmiałam się spoglądając się na mojego brata który co chwilę walił jakimiś sucharami ale mimo wszystko że były to suchary każdy śmiał się jak głupi , nie wiem czy to przez wypitą ilość alkoholu przez nich czy przez to , że po prostu ich to śmieszyło . Odwróciłam się w stronę Harry’ego u którego ciągle siedziałam na kolanach , uśmiechnął się do mnie i lekko pocałował mój policzek  uśmiechnęłam się  i odwróciłam z powrotem głowę aby ujrzeć moich upitych przyjaciół . Spojrzałam na Nathana i dziwnym trafem on również na mnie patrzył nasze spojrzenia się spotkały na co on uśmiechnął się seksownie , a ja już po chwili poczułam mocniejszy ucisk na mojej talii i głowę Harry’ego w zagłębieniu mojej szyi .
Było już grubo po 23 a wszyscy byli już dość upici aby jutro mieć potwornego kaca , wymieniliśmy się z Sivą porozumiewawcze spojrzenia i oboje ruszyliśmy do reszty alkoholu które było postawione na i pod stołem w naszym salonie .
- Wam już wystarczy – powiedział Siva i spojrzał na chłopaków z TW .
- A co ty mówisz , polej chociaż ostatnią kolejkę – jęknął nie zadowolony  Max .
- Oj nie Łysolku wystarczy wam tego dobrego , jutro nie będziecie w stanie normalnie funkcjonować – uśmiechnęłam się .
- Ale wkońcu jest co świętować ! – wykrzyknął Nath i podszedł do mnie chwiejnym krokiem po czym dał mi soczystego buziaka w policzek
- Nicola , proszę Daj mi to – powiedział obejmując mnie w talii Nathan .
Spojrzałam w tym samym momencie na Harry’ego na co nie źle się skrzywił i widziałam złość w jego oczach .
- Nie ma mowy Nath ! Wszyscy jesteście Najebani ! Nie mamy zamiaru sprzątać waszych wymiocin razem z Sivą – wskazałam na ciemnoskórego  głową .
- Kto powiedział , że będziemy wymiotować ? – sprzeciwił mi się .
- Nathan , nie dyskutuj z nią . Ona ma racje – powiedział Harry .
Ohh nie wierze pan naburmuszony stanął w mojej obronie .
- I wszystko jasne ! – wykrzyknął Siva – Sprzątamy ten bałagan – powiedział mulat .
Było zbiorowe ‘’ Buu „ Na co razem z Sivą buchnęliśmy śmiechem , zebraliśmy cały alkohol i schowaliśmy go w bezpieczne miejsce tak aby nikt oprócz nas go nie znalazł . Po naszym powrocie do salonu , wszyscy już prawie spali .
- No kochani , zbieramy się do spania . – powiedział Siv .
- Ale ty chyba nie zamierzasz zabrać ich do domu . Sam przecież nie dasz rady ich wszystkich zaprowadzić . Spójrz tylko na Toma , przecież on śpi na siedząco . A ja przez moje żebra nie jestem w stanie ci pomóc . Więc zostajecie u nas .
- Nie ma takiej opcji Kolcia.
- Owszem jest . Nie dyskutuj ze mną Siv . Jest u nas wystarczająco miejsca abyście mogli u nas przenocować . – uśmiechnęłam się .
- Ona ma rację – Majaczył Harry .
- Hazz , ja zawsze mam rację – puściłam mu oczko na co  on się uśmiechnął i wysłał mi niewidzialnego buziaka .
- Dobrze dobrze poddaje się ! – uniósł ręce w geście obronnym
- To kto pierwszy ? – zapytałam śmiejąc się
- Hmm może Max ? On jest najcięższy .
Tak też zrobiliśmy , wzięliśmy we dwójkę Max’a i  po mimo jego protestów zaprowadziliśmy go do jednego z wolnych pokoi , z resztą The Wanted poszło nam już gładko , później wzięliśmy się za moich współlokatorów , również zaprowadziliśmy ich do pokoi a na samym końcu został tylko Harry . powiedziałam Sivie aby poszedł się położyć bo z Harrym dam już sobie sama radę po czym zeszłam do salonu gdzie został tylko pan loczek .
- Harry , Chodź . Idziemy spać – powiedziałam klęcząc koło niego .
- Nie chce spać sam .. – wymamrotał pod nosem .
- Możesz się położyć z kimkolwiek zechcesz tylko proszę pomóż mi doprowadzić cię do któregoś z pokoi .
- Ale ja chcę spać z Tobą .
- Co proszę .
- To co słyszałaś – powiedział patrząc mi w oczy . Mogłam z nich wyczytać , że pragnie dostać zezwolenie , że może ze mną spać .
- Nie ma mowy . – powiedziałam wstając i krzyżując ręce na piersi .
- W takim razie nigdzie się  stąd nie ruszam – wykrzywił swoje usta w grymas .
- Harry , jestem już dość zmęczona więc proszę Cię pomóż mi się odprowadzić do swojego pokoju .
- Nie ma mowy – powtórzył moje słowa .
- Harry !
- Co znowu ?
- Nie dajesz mi żadnego wyboru , to jest szantaż – zaśmiałam się .
- Dokładnie tak – uśmiechnął się
- Boże co ja mam z Tobą zrobić ?
- Mów mi Harry , brzmi skromniej . Przygarnij mnie do swojego pokoju i będzie po kłopocie – znów się uśmiechnął .
- Zamorduję Cię kiedyś ! – powiedziałam , podając mu rękę .
- I tak wiem , że mnie kochasz . – powiedział cmokając mój policzek .
Droga do mojego pokoju mięła nam zniewalająco szybko pomimo stanu w jakim znajdywał się Harry .
- Rozbieraj się – zażądałam wygrzebując jakąś piżamę z komody .
- Chcesz mnie wykorzystać mimo mojego stanu ? – zadrwił ze mnie i poruszył śmiesznie brwiami .
- Harry głupku , po prostu kładź się spać . – uśmiechnęłam si ę do niego .
- Jak sobie życzysz kwiatuszku – ściągnął z siebie ubrania , poskładał je w dokładną kostkę o położył je na krześle zaraz obok mojego biurka .  Po czym chwiejnym krokiem ruszył w stronę łóżka
Poszłam do  łazienki , przebrałam się piżamę a następnie z niej wyszłam aby w końcu po cholernym tygodniu w szpitalu móc położyć się w moim łóżku , podążyłam do niego gasząc przy tym światło . Leżąc już w nim odwróciłam się w stronę Harry’ego i zauważyłam zbliżające się łzy w jego oczach .
- Harry … Co się dzieje – dotknęłam jego policzek po czym on położył dłoń na mojej ręce .
- Po prostu nie wyobrażam sobie , że mógłbym Cię stracić Nicola . – po jego policzku spłynęła łza
- Harry przecież wciąż tu jestem , nic mi nie jest .
- Ja wiem , ale po prostu nie mogę znieść myśli , że to wszystko … To wszystko było przeze mnie  - po jego twarzy spływają kolejne łzy .
- Cii , Harry nie mów tak to nie prawda . Chodź tu do mnie – rozkładam ręce i czekam aż chłopak zbliży się do mnie abym go przytuliła. Kiedy już jest blisko mnie przytulam go mocno i gładzę ręką jego niesworne loczki .
- Juuż , w porządku Harry , wszystko jest okej .  – mówię cicho całując go w głowę .
- Cholernie Cię kocham Nicola – mówi po chwili , pociągając nosem .
- Ja Ciebie też Harry . – odpowiadam po chwili nie wiedząc co tak naprawdę powiedziałam .
- Ale ja tak naprawdę Cię kocham Nicola – uniósł swoją głowę w górę i patrzył na mnie
- A myślisz , że ja nie ? Myślisz , że gdyby Cię nie kochała zrobiłabym to wszystko ?
- Ja już sam nie wiem co mam myśleć chyba naprawdę jestem pijany – powiedział całując moją rękę.
- Tak Harry jesteś   pijany więc proszę zamknij oczy i po prostu postaraj się zasnąć okej ? – zapytałam ponownie gładząc jego włosy .
- Co tylko sobie życzysz – powiedział i cmoknął mnie w usta na o lekko się uśmiechnęłam .
Harry nie zmienił swojej pozycji i w dalszym ciągu leżał przytulony do mojej klatki piersiowej nie widziałam jego twarzy ale po lekkim chrapaniu mogłam stwierdzić , że już usnął .  Ja zaś rozmyślałam jeszcze trochę i też odpłynęłam do krainy Morfeusza .


 JEJEJEJEEJEJEJ Dziewczynki  moje kochane ! Przepraszam , że tak długo nic nie pisałam ale moja wna mnie opuściła i nie miałam wgl pomysłów co mogłabym napisać a teraz kiedy mam już dla was wszystko napisane zabrakło mi internetu i nie miałam jak dodać wcześniej ;c Mam nadzieje , że mi to wybaczycie ♥
Ogólnie to mamy już 2014 rok a , że nie miałam jak wam wcześniej napisać to piszę teraz  SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKu MYSZKI  !♥♥ życzę wam aby ten rok był dla nas wszystkich lepszy i żebyśmy w tm roku mogły zobaczyć naszych chłopców w naszej Polskiej Wsi !
Teraz możecie się wkurzyć ale dodam rozdział dopiero wtedy jak będzie 5 komentarzy .
Pamiętajcie !
Czytasz=komentujesz .
Ps. Można komentować z anonima jakby ktoś nie zauważył więc komentarze bardzo mile widziane